Mikroskopowe badanie żywej kropli krwi jest metodą służąca ocenie stanu homeostazy naszego organizmu. W badaniu tym jest wykorzystywany fakt, że krew od momentu pobrania jest jeszcze przez pewien czas żywą tkanką. Metoda ta była znana już w 1901 roku i za jej pomoca diagnozowano między innymi kiłę. Badanie żywej kropli krwi jest świetną okazją, przekonania się o tym, w jakim naprawdę stanie jest nasz organizm oraz w jaki sposób nasze odżywianie wpływa na stan zdrowia. Mikroskopowa analiza krwi ocenia kształt i wygląd czerwonych krwinek, obecność grzybów, metali ciężkich, larw, jaj glisty i innych przeciwciał, uszkodzenie wolno rodnikowe komórek krwi, stopień nawodnienia i zakwaszenia organizmu. Ułatwia także podjącie odpowiedniej decyzji w doborze metody leczenia. W klasycznym badaniu laboratoryjnym krwi pobranej na płytkę wykonuje się rozmaz, suszy i barwi, tak przygotowana krew nie może być oceniana pod kątem żywotności krwinek, ich ewentualnej tendencji do zlepiania się (agregacji i rulonizacji erytrocytów), oraz aktywności leukocytów. Między innymi właściwości te możemy ocenić właśnie w badaniu świeżej kropli krwi. Krew, podobnie jak inne tkanki składa się z komórek. W procesie produkcji krwi w organizmie erytrocyty powstają w szpiku kostnym, potem pełnią swoje funkcje w układzie krwionośnym, aby po około 120 dniach zakończyć swoje życie w śledzionie i komórkach Kupffera wątroby. Białe krwinki żyją nawet do 20 lat, mają zdolność ruchu. Po pobraniu zdrowa krew jest żywa jeszcze przez kilkadziesiąt minut, zachowując cechy życia i dzięki temu możemy je obserwować. Badanie odbywa się w czasie od momentu pobrania, stąd nazwa badanie żywej kropli krwi.